رابطه ی تمایزیافتگی خود، همبستگی و انطباق پذیری خانواده و صمیمیت زناشویی با تعهد زناشویی در معلمان زن شهر همدان

پژوهش حاضر به بررسی رابطه ی بین تمایزیافتگی خود، همبستگی و انطباق پذیری خانواده و صمیمیت زناشویی با تعهدزناشویی پرداخته است. روش این مطالعه، از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه ی آماری را معلمان زن متأهل شهر همدان تشکیل می دادند. 346 معلم واجد شرایط شرکت در این مطالعه به طور تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای به کارگرفته شده شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه ی استاندارد تعهدزناشویی(dci )، پرسشنامه ی تمایزیافتگی خود(dsi-r)، مقیاس ارزیابی انطباق-پذیری و همبستگی خانواده((faces-iii و مقیاس صمیمیت(is) بود. جهت تحلیل داده ها از روش همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. ازمیان متغیرهای پیش بین، صمیمیت زناشویی بیش ترین نقش را در پیش بینی تعهدزناشویی داشت و پس از آن همبستگی خانواده و تمایزیافتگی خود قرار داشتند و این سه متغیر مجموعاً حدود 62 درصد از میزان واریانس تعهدزناشویی را پیش بینی کردند. یعنی اگر زوجین دارای بالاترین حد صمیمیت زناشویی، همبستگی خانواده و تمایزیافتگی خود باشند به احتمال زیاد تعهدزناشویی آن ها نیز بالاتر خواهد بود. همچنین نتایج پژوهش حاکی از آن بود که از بین متغیرهای جمعیت شناختی، مدت زندگی مشترک، تعداد فرزندان و سن با تعهدزناشویی رابطه ی منفی معنادار داشتند؛ علاوه بر این مشخص گردید بین صمیمیت زناشویی، همبستگی خانواده و تمایزیافتگی خود با تعهدزناشویی رابطه ی مثبت معنادار وجود دارد و تنها بین انطباق پذیری خانواده با تعهدزناشویی رابطه ای یافت نشد.